Η νόσος της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης ή οισοφαγίτιδα από παλινδρόμηση αφορά βλάβη του οισοφαγικού βλεννογόνου που προκαλείται από την παλινδρόμηση των πεπτικών υγρών μέσα στον οισοφάγο. Παλινδρόμηση είναι η διαφυγή γαστρικού ή δωδεκαδακτυλικού περιεχομένου ή χολής στον οισοφάγο χωρίς να συνοδεύεται από ερυγές ή έμετο. Ανάλογα με τον αιτιολογικό παράγοντα, η οισοφαγίτιδα μπορεί να ονομάζεται πεπτική ή αλκαλική οισοφαγίτιδα. Οισοφαγίτιδα από παλινδρόμηση και διαφραγματοκήλη συχνά συνυπάρχουν.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΓΑΣΤΡΟΟΙΣΟΦΑΓΙΚΗΣ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗΣ
Ο οισοφάγος φυσιολογικά προστατεύεται από την παλινδρόμηση γαστρικού υγρού (υδροχλωρικό οξύ, πεψίνη) και εντερικού περιεχομένου (χολικά οξέα, παγκρεατικά ένζυμα) με τους εξής μηχανισμούς:
- Mε τον αντιπαλινδρομικό μηχανισμό του οισοφάγου, που επιτυγχάνεται με τον τόνο του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα και την ανατομική κατασκευή της γαστροοισοφαγικής συμβολής.
- Με την κάθαρση του οισοφάγου από τα υλικά της παλινδρόμησης, που επιτυγχάνεται με την κατάποση του σιέλου και τα δευτερογενή περισταλτικά κύματα του οισοφάγου.
- στη φυσική αντίσταση του βλεννογόνου του οισοφάγου στα υλικά της παλινδρόμησης.
Διαταραχή στη λειτουργία του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα προκαλούν το σκληρόδερμα, η χειρουργική σφιγκτηροτομή, η μυοτομή, η διάταση του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα με μπαλόνι και η ίδια η οισοφαγίτιδα που συμβάλλει σε παθολογική παλινδρόμηση και δημιουργεί φαύλο κύκλο. Η μείωση του τόνου και η αύξηση του ρυθμού παροδικής χαλάσης του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα αυξάνουν το συνολικό αριθμό των επεισοδίων παλινδρόμησης. Αντικατάσταση του πολύστιβου πλακώδους επιθηλίου του οισοφάγου με κυλινδρικό επιθήλιο (οισοφάγος Barrett) είναι αποτέλεσμα της οισοφαγίτιδας από παλινδρόμηση.
Κύριο σύμπτωμα της νόσου αποτελούν τα επεισόδια ημερήσιου ή νυχτερινού καύσου που αφυπνίζει τον ασθενή, ενώ οι αναγωγές μπορεί να προκαλέσουν εισρόφηση στους πνεύμονες και πνευμονικές επιπλοκές. Άλλα συμπτώματα της πάθησης είναι οι οδυνοφαγία, η δυσφαγία και η αιμορραγία από το ανώτερο πεπτικό σύστημα.
Η διάγνωση της νόσου τίθεται από την κλινική εικόνα, την 24ωρη phμετρία, που είναι χρήσιμη στην εκτίμηση του αριθμού και της διαρκείας της παλινδρόμησης του οξέος στη διάρκεια του 24ώρου, την ενδοσκόπηση και τη λήψη βιοψίας.
Η στένωση οισοφάγου, το έλκος οισοφάγου, ο οισοφάγος Barrett και η πνευμονία από εισρόφηση ανήκουν στις επιπλοκές της πάθησης, ενώ για τη θεραπεία αυτής χορηγούνται τα κατάλληλα φάρμακα με σκοπό την προστασία του οισοφαγικού βλεννογόνου.
Για περισσότερες πληροφορίες απευθύνεστε στην ιατρό.