Η Διαδικασία της Γαστροσκόπησης.
Η γαστροσκόπηση γίνεται με έναν μαλακό εύκαμπτο σωλήνα με διάμετρο όσο το μικρό δάκτυλο, που μέσω του στόματος έχει πρόσβαση στο στομάχι. Εκεί φωτίζει το εσωτερικό τοίχωμα (βλεννογόνο) τον οποίο και εξετάζουμε στην οθόνη. Είναι ανώδυνη, αλλά δυσκολεύει όσους έχουν έντονα αντανακλαστικά και γι αυτό και συνήθως γίνεται με μέθη. Πριν την έναρξη, χορηγούμε ενδοφλέβια ήπια νάρκωση στον ασθενή, την λεγόμενη μέθη, που ηρεμεί και κοιμίζει τον ασθενή. Η μέθη μπορεί να προκαλέσει και παροδική και σύντομη αμνησία κατά την διάρκεια της γαστροσκόπησης, με συνέπεια αρκετοί ασθενείς να μην θυμούνται τα ελάχιστα λεπτά της εξέτασης. Πολλοί κάνουν την εξέταση ξύπνιοι και χωρίς μέθη, ιδίως σε ασθενείς που συνεργάζονται καλά με της οδηγίες εξέτασης. Αν εντοπιστεί κάποια βλάβη ή φλεγμονή μπορεί να κριθεί απαραίτητο να ληφθεί δείγμα για βιοψία. Αυτό επιτυγχάνετε με την βοήθεια της λαβίδας βιοψίας που διαπερνά μέσα από το ενδοσκόπιο και συλλέγει ένα πολύ μικρό δείγμα ανώδυνα και ακίνδυνα για τον ασθενή. Με τη γαστροσκόπηση βλέπουμε αν υπάρχει γαστρίτιδα, έλκη, κιρσοί στον οισοφάγο, οισοφαγίτιδα, πολύποδες, όγκοι, ξένα σώματα, αγγειοδυσπλασίες. Μετά την εξέταση ο ασθενής μπορεί να πιει και να φάει ελαφρά μετά από μια ώρα. Για τους ασθενείς που έχουν λάβει μέθη πρέπει να συνοδεύονται και να μην οδηγήσουν για 8 ώρες μετά την εξέταση.
Ενδεδειγμένη προετοιμασία ασθενούς για γαστροσκόπηση.
Ο ασθενής θα πρέπει να απέχει για τουλάχιστον 8 ώρες πριν την εξέταση από το φαγητό. Αν η εξέταση έχει προγραμματιστεί πρωινές ώρες ο ασθενής λαμβάνει ελαφρά τροφή (μια σούπα) την προηγούμενη ημέρα και μπορεί να πίνει υγρά μέχρι 4 ώρες πριν την εξέταση. Αν η εξέταση προγραμματιστεί απογευματινές ώρες, ο ασθενής τρώει ελαφρό πρωινό και πίνει υγρά έως 4 ώρες πριν την εξέταση.
Πότε χρειάζεται η γαστροσκόπηση.
Οι σημαντικότερες ενδείξεις για την εκτελέση της γαστροσκόπησης είναι:
- Αιματέμεση – Αιμορραγία από το πεπτικό σύστημα
- Διερεύνηση αναιμίας
- Ανεξήγητη απώλεια βάρους
- Δυσπεπτικά ενοχλήματα (επιγαστραλγία-οπισθοστερνικό καύσος, πρόωρος κορεσμός, φούσκωμα μετά το φαγητό).
- Δυσφαγία (αίσθηση ότι μετά την κατάποση η τροφή μένει στον οισοφάγο)
- Οδυνοφαγία (αίσθημα πόνου κατά την προώθηση της τροφής μετά την κατάποση)
- Μέλαινες κενώσεις (μαύρα κόπρανα) – Αιμορραγία πεπτικού συστήματος
- Επίμονα επεισόδια εμέτων
- Σε ασθενείς με θετικό κληρονομικό ιστορικό (Συγγενής πρώτου βαθμού με όγκο στομάχου).
Για περισσότερες πληροφορίες καθώς και για περαιτέρω διερεύνηση αποτελεσματική αντιμετώπιση απευθύνεστε στην Ιατρό.
Πότε είναι απαραίτητη η τακτική παρακολούθηση με γαστροσκόπηση.
Υπάρχουν κάποια νοσήματα που ενδέχεται να έχουν κακόηθες δυναμικό (προκαρκινικές αλλοιώσεις). Δεν καταλήγουν πάντα σε κακοήθεια, αλλά οφείλουμε να ελέγχουμε τακτικά με γαστροσκόπηση τον ασθενή ώστε να παρέμβουμε έγκαιρα και αποτελεσματικά. Η συχνότητα της γαστροσκόπησης ανάλογα με το νόσημα κυμαίνεται από 6 μήνες έως ανά 5 έτη.
Τα κύρια νοσήματα είναι τα ακόλουθα:
- Οισοφάγος Barrett. Είναι μια μορφή μετάπλασης στο βλεννογόνο του οισοφάγου και οφείλεται στην γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.
- Ατροφική Γαστρίτιδα. Οφείλεται σε χρόνια λοίμωξη από το μικρόβιο του Πυλώρου ( Helicobacter pylori).
- Αυτοάνοση ατροφική γαστρίτιδα
- Εντερική μετάπλαση με δυσπλασία. Οφείλεται και αυτή σε χρόνια λοίμωξη με το μικρόβιο του πυλώρου ( Helicobacter pylori).
- Γενετικά οικογενειακά σύνδρομα με κακοήθειες ή πολλαπλούς πολύποδες στο πεπτικό σύστημα.