Η ελκώδης κολίτιδα είναι χρόνια φλεγμονώδης πάθηση του γαστρεντερικού σωλήνα και η φλεγμονώδης απάντηση αυτής περιορίζεται σε μεγάλο βαθμό στη βλεννογόνια και υποβλεννογόνια μυϊκή στοιβάδα, ενώ η συγκεκριμένη πάθηση απαντάται αποκλειστικά στο κόλον και η ολική κολεκτομή είναι θεραπευτική.
Κυρίαρχο σύμπτωμα στην ελκώδη κολίτιδα είναι η διάρροια, η οποία συχνά, αλλά όχι πάντα, συσχετίζεται με αίμα στα κόπρανα. Οι κινήσεις του εντέρου είναι συχνές, άλλα μικρές σε όγκο, ως αποτέλεσμα της ευερεθιστότητας του φλεγμαίνοντος πρωκτού. Στην περίπτωση που η φλεγμονή περιορίζεται στον πρωκτικό δακτύλιο, αίμα εμφανίζεται μόνο στην επιφάνεια των κοπράνων, ενώ εάν η φλεγμονή είναι εκτεταμένη, το αίμα αναμιγνύεται με τα κόπρανα. Άλλα συμπτώματα είναι ο πόνος, ο πυρετός και η απώλεια βάρους.
Η ελκώδης κολίτιδα κατατάσσεται σε ήπια, μέτρια και σοβαρή. Στη σοβαρή μορφή προεξάρχει η διάρροια με αίμα πάνω από 6 φορές ημερησίως, πυρετός άνω των 38c, ταχυκαρδία άνω των 90 παλμών ανά λεπτό, αναιμία με αιμοσφαιρίνη κάτω των 75mg/dl και ΤΚΕ>30mm/h, ενώ η συχνότητα και η σοβαρότητα της διάρροιας είναι ένας καλός πρώτος δείκτης της βαρύτητας της πάθησης.
Ενδοσκοπική εκτίμηση απαιτείται κατά την αρχική εμφάνιση της πάθησης, βοηθώντας στην εκτίμηση της έκτασης της πάθησης και στην τεκμηρίωση της διάγνωση αυτής. Η αρχική ενδοσκοπική εκτίμηση είναι συνήθως η πλήρης κολονοσκόπηση, εκτός από την περίπτωση σοβαρής μορφής όπου διενεργείται πρωκτοσκόπηση ή σιγμοειδοσκόπηση για την ελαχιστοποίηση του κινδύνου διάτρησης του εντέρου. Το πιο σημαντικό μέλημα κατά την κλινική εκτίμηση κατά τις εξάρσεις μιας ελκώδους κολίτιδας είναι η αναγνώριση των ασθενών που προχωρούν στην εμφάνιση τοξικού μεγακόλου. Για τη θεραπεία της ελκώδους κολίτιδας χορηγούνται κατάλληλα φάρμακα.
Για περισσότερες πληροφορίες απευθύνεστε στην Ιατρό.