Πολύποδας ονομάζεται κάθε προεξοχή πάνω από την επιφάνεια του βλεννογόνου του παχέος εντέρου. Οι πολύποδες μπορούν να λάβουν ποικίλα μεγέθη και σχήματα και διαχωρίζονται σε επίπεδους και μισχωτούς.
Οι πολυποειδείς βλάβες του παχέος εντέρου ταξινομούνται σε επιθηλιακούς και υποβλενογόνιους πολύποδες.
Οι επιθηλιακοί πολύποδες διαχωρίζονται σε νεοπλαστικούς πολύποδες, οι οποίοι αποτελούνται από τα αδενώματα (προκαρκινικές βλάβες) και τα καρκινώματα (κακοήθεις βλάβες).
Τα αδενώματα διακρίνονται σε:
- Σωληνοειδή αδενώματα
- Σωληνολαχνώτα αδενώματα
- Λαχνωτά αδενώματα
- Αδενώματα χαμηλού βαθμού δυσπλασίας
- Αδενώματα υψηλού βαθμού δυσπλασίας (ενδοβλεννογονικό καρκίνωμα)
Οι μη νεοπλασματικοί πολύποδες διακρίνονται σε:
- Βλεννογόνιους
- Υπερπλαστικούς
- Φλεγμονώδεις
- Ψευδοπολύποδες
- Αμαρτώματα
- Νεανικούς πολύποδες
- Peutz-Jeghers πολύποδες
Οι νεοπλαστικοί πολύποδες είναι υψίστης κλινικής σημασίας λόγο της επίπτωσης τους στη διαδικασία της καρκινογένεσης του ορθοκολικού καρκίνου. Η φυσική ιστορία του αδενωματώδους πολύποδα είναι μεταβλητή, αλλά όταν συμβεί πρόοδος σε καρκίνωμα, αυτό χρειάζεται γενικά 3 με 7 χρόνια.
Καθώς τα αδενώματα μεγαλώνουν, τείνουν να γίνονται περισσότερο λαχνωτά και να προχωρούν από ήπια σε σημαντική δυσπλασία, πριν τη διήθηση, επέκταση τους διαμέσου της βλεννογόνιας μυικής στοιβάδας (βασικό χαρακτηριστικό του καρκίνου).
Οι ορθοκολικοί πολύποδες δεν προκαλούν συχνά συμπτώματα και συνήθως ανευρίσκονται κατά τη διάρκεια διαγνωστικών εξετάσεων. Επί υποψίας πολύποδα, η οριστική διαγνωστική διαδικασία είναι η ολική κολονοσκόπηση.
Η ενδοσκοπική πολυπεκτομή μπορεί πλήρως να θεραπεύσει πολλούς αδενωματώδεις πολύποδες, συμπεριλαμβανομένου κάποιων με εστιακή κακοήθεια. Ωστόσο, κακοήθεις πολύποδες με φτωχά προγνωστικά χαρακτηριστικά μπορούν να απαιτήσουν χειρουργική εξαίρεση.
Οι μη νεοπλασματικοί επιθηλιακοί πολύποδες έχουν μικρή ή καμία κακοήθη δυνητική, εκτός από εκείνων των πολυπόδων που βρίσκονται στα πλαίσια συνδρόμων κληρονομικής πολυποδίασης, όπου οι πολύποδες μπορεί να σχετίζονται με καρκίνους του γαστρεντερικού σωλήνα και άλλων οργάνων. Η δυνητική κακοήθεια των υποβλεννογόνιων βλαβών εξαρτάται από την παθολογική τους φύση.
Οι ορθοκολικοί πολύποδες ανιχνεύονται εύκολα και αφαιρούνται με τα μοντέρνα εύκαμπτα κολονοσκόπια. Οι ενδοσκοπικές πολυποδεκτομές στοχεύουν στην αφαίρεση των αδενωμάτων και στη μείωση της επανεμφάνισης αυτών, καθιστώντας τη διενέργεια της πολυποδεκτομής χρήσιμη για τον έλεγχο του ορθοκολικού καρκίνου.
ΑΛΛΗΛΟΥΧΙΑ ΑΔΕΝΩΜΑΤΟΣ-ΚΑΡΚΙΝΩΜΑΤΟΣ
Είναι γενικά αποδεκτό ότι τα περισσότερα ορθοκολικά καρκινώματα προκύπτουν από ορθοκολικά αδενώματα (πιθανώς όλα προκύπτουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο από επιθηλιακή δυσπλασία). Η απόδειξη για την αδένωμα – καρκίνωμα αλληλουχία προέρχεται από επιδημιολογικά, μορφολογικά και θεραπευτικά δεδομένα.
Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΚΟΛΟΝΟΣΚΟΠΗΣΗΣ
Η κολονοσκόπηση είναι η εξέταση εκλογής, όταν ένας ασθενής καθίσταται ύποπτος για ορθοκολικό νέοπλάσμα, επιτρέποντας την ανίχνευση, διάγνωση και αφαίρεση των αδενωμάτων στις περισσότερες περιπτώσεις. Η ίδια η κολονοσκόπηση είναι ασφαλής ακόμη και στα μικρά παιδιά. Σε κολονοσκόπηση θα πρέπει να υποβάλλονται όλα τα άτομα ηλικίας μεγαλύτερα των 50 ετών ακόμη και χωρίς την ύπαρξη συμπτωμάτων στα πλαίσια της πρώιμης ανίχνευσης του καρκίνου του παχέος εντέρου.
Η ΠΟΛΥΠΟΔΕΚΤΟΜΗ ΩΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η ενδοσκόπηση και η πολυποδεκτομή με βρόγχο παρέχουν έναν απλό τρόπο διαχείρισης των ορθοκολικών πολυπόδων. Στην πράξη, όλοι οι πολύποδες θα πρέπει να αφαιρούνται, γιατί δεν είναι δυνατό να καθοριστεί ο ιστολογικός τύπος του πολύποδα από την εμφάνισή του και μόνο. Ο αριθμός των πολυπόδων που μπορούν να αφαιρεθούν με ασφάλεια, με πολυποδεκτομή, εξαρτάται από τη θέση τους και το μέγεθος τους. Η εισαγωγή της πολυποδεκτομής έχει μειώσει σε σημαντικό βαθμό τη θνησιμότητα από καρκίνο του παχέος εντέρου.
ΕΙΣΑΙ ΑΝΩ ΤΩΝ 50?
ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΚΟΛΟΝΟΣΚΟΠΗΣΗ?
Για περισσότερες πληροφορίες απευθύνετε στην ιατρό.